Χώρος δεν είναι έξω απ' το χρόνο
Κορόνα- γράμματα να παίξεις
τις ώρες και τα χρόνια
μόνος με τον έρημο αντίπαλο
έρωτα κέδρε με το άρωμα του φεύγοντος χρόνου
πόσες ακόμα μέρες επίγειες
χρόνια με λίγο-λίγο θάνατο
και περιμένω
τα χρωματιστά πουλιά της αιωνιότητας
να καθίσουν στο δέντρο
ασάλευτα ριζωμένο στην ομορφιά
και τρομαγμένο
Ηλίθιο αγέρι το δικό μου χρόνο θροϊζει
Σα μίσχος άνθους ο χρόνος
αθώα υψούμενος
ψηλά στον ηδυόνειρο χρόνο της λησμονιάς
ώρες με λυπηρά δευτερόλεπτα λένε τη βροχή
Τα όνειρα παίρνουν απ' τον αιώνιο ρόχθο τη λαλιά
και πετώντας ο αδέξιος γλάρος
έχει σβήσει τα όρια
παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος
Γέρνει ο χρόνος του σώματος, γέρνει σε θάνατο
Ο χρόνος πλήθυνε στα μολεμένα σωθικά
είναι γεμάτος μαύρες ημέρες
χρόνος αδηφάγος οπού σε κάνει αυξανόμενο νεκρό
τη ζωή τη στολίζει ο χρόνος
Όλα τα έντομα ψάλλοντας αιωνιότητα ...
Αποσπάσματα από ποιήματα του ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΟΥΖΟΥ
No comments:
Post a Comment