ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΟΝΕΙΡΟ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Δεν ξέρω - λέει - γιατί τούτες τις μέρες διαρκώς ονειρεύομαι

μια βρώμικη Ψαραγορά γεμάτη εντόσθια ψαριών και ξερά λέπια.

Στους πάγκους κάθονται γέροι και γριές κι αλλήθωρα κορίτσια

κρατώντας μακριά κομπολόγια που σέρνονται στις μαύρες πλάκες

χωρίς καθόλου να κροτούν μέσα σ' αυτό το μισοσκόταδο,

κάτω απ' την καπνισμένη γυάλινη στέγη. Μα το πιό παράξενο

είναι που δεν πουλάνε ψάρια, αλλά κλουβιά με παπαγάλους,

πολύχρωμούς εκκεντρικούς παπαγάλους, πράσινους, κόκκινους, γαλάζιους,

πορτοκαλένιους ή μενεξεδένιους. Ένας από δαύτους

πέταξε, κάθησε στον ώμο μου κι' είπε στ' αυτί μου "σκατά"

Από τη συλλογή "ΑΡΓΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ- ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ"