ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ

Η μνήμη μας είναι συχνά περίεργη:

σε πολλές θύμησες, ξεχνώντας σχεδόν

τα γεγονότα, αδιαφορώντας για τα συμβάντα

τα κύρια, τη λεπτομέρεια αναπλάθει

αγαπά, μιά στιγμή ασήμαντη, ένα

επουσιώδες μέρος. Ώσπου , με τον καιρό,

η λεπτομέρεια γίνεται πυρήνας

της θύμησης. Και τα συμβάντα,

τα κύρια , πλαίσιό της. Αβέβαιο.

Έτσι συχνά περίεργη είναι η μνήμη.

Όπως ακριβώς κι η ζωή. Που, άλλωστε,

μνήμη είναι κι' αυτή (ίσως μόνο μνήμη).

Λησμονεί των ισχυρών της ημέρας τα έργα,

πεισματικά φυλάγοντας κάτι μικροπράγματα:

μιά πράξη αγνή, ή ένα ποίημα,

γραμμένο απο άνθρωπο μοναχικό

κάποιο απομεσήμερο θλιμμένο.

ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ ("ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ " 1951-1985)