Τη μάσκα μου σας δείχνω. Προχωρώ…
Σπόρος που πάει το φως να συναντήσει,
το πρώτο βήμα σ’ άγνωστο χορό ,
κι άνεμος σε βρεγμένο κυπαρίσσι.
Τη μάσκα μου σας δείχνω. Τη φορώ
σαν κάτι που ζητά να σας θυμίσει
του σκοτεινού καθρέφτη τον καιρό ,
τη φλόγα π’ όλο σβήνεται στη δύση
Τη μάσκα μου σας δείχνω, την πληγή
-καρδιά πάντα στο μέρος που πετρώνει
το παρελθόν, τη στάχτη ,την οργή
σκιάς π’ ανθεί στ’ ονείρου το σεντόνι
Μονάχος, με τα χείλη της ερήμου,
και πώς ν’ αποκριθώ με τη φωνή μου;
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ
5 comments:
Ανάθεμά σε ποιητή
και μυριανάθεμά σε
που `σταξες μέλι στην καρδιά
και μες στο νου μας τέχνη
"Σπόρος που πάει το φως να συναντήσει,
το πρώτο βήμα σ’ άγνωστο χορό ,
κι άνεμος σε βρεγμένο κυπαρίσσι."
Μου άρεσαν πολύ αυτοί οι στίχοι..
Γιώργο, διάβασα τα δυο σου τα βιβλία. Τι να πω. Θαυμάζω το θάρρος του καλλιτέχνη που μιλά με τέτοια φωνή και τρόπο σήμερα. Είσαι από τις πένες που τιμάν την ποίηση με όλη τη σημασία της λέξης. Η Καρδίτσα έχει έναν πραγματικό ποιητή βγάλει. Ελπίζω να γνωρίζει την αξία του. Για μένα είναι αδιαμφισβήτητη.
Βολκώφ
Βρήκα ευκαιρία με αφορμή το μήνυμα του Θεοδόση να σ' ευχαριστήσω για τα δυο βιβλία σου.
Ο λόγος ενός τιμητή του παραδοσιακού στίχου βγήκε μέσα από αυτά τα βιβλία και μας ταξίδεψε.
Να είσαι καλά Γιώργο και να μας ταξιδεύεις!
Φίλοι μου, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια . Απολαμβάνω κι εγώ το ίδιο τις δημιουργίες σας. Είναι χαρά και τιμή μου, να έχω "συνομιλητές" σαν και σας.
Post a Comment