Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΙΡΑΣΙΑ

"Στων αδερφών τη μοιρασιά
μου εδόθη ο κλήρος ο λειψός"
Οδ. Ελύτης

Ποιός μας μετρά μ' απάτης ζυγαριά;
Ποιός κόβει το ψωμί σ' άνισα μέρη;
Τα νέφη , που μας κρύβουνε τ' αστέρι,
ποιός άνεμος τα μάζεψε - βαριά;

Την κάλπικη, την πρόστυχη ζαριά
του άρχοντα την έριξε το χέρι.
Του εμπόρου το περίπλοκο τεφτέρι
μας γράφει στ' οφειλέτη τη μεριά.

Και μόνο μια κρυφή παρηγοριά
-λιώνοντας την ανθρώπινη σκουριά-
στα μάτια μας χαρίζει τη δροσιά.

Πως θα 'ναι το αιώνιο , δίκαιο χέρι,
που θα κρατά τ' αλύγιστο μαχαίρι
για τη μεγάλη, τελευταία μοιρασιά.

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ
(Από τη συλλογή "ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ")