Πάντα πληβείος
αγνώστου ονόματος...
Τί είχα φταίξει;
Φωνή σαρκασμού
στόμα του παρελθόντος
αδυσώπητο...
Μόνον η τύψη,
η ουλή στο πρόσωπο
της μαύρης λήθης
Λίγες δεκάρες...
Οι ασήμαντες λέξεις
του τρομαγμένου.
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Πάντα εύστοχος, αφαιρετικός, μεστός ποιητικός λόγος τα χάι κου σου Γιώργο!
Εύγε!
Την καλησπέρα μου!
πάντα πληβείος αγνώστου ονόματος...
δεν μπορώ να φανταστώ πιο δυνατή αρχή!
θαυμάζω.
καλημέρα
σας φιλώ
"Λίγες δεκάρες...
Οι ασήμαντες λέξεις
του τρομαγμένου"
Tον είδα μπροστά μου. Εξαίρετο.
Post a Comment