Ο χρόνος μου ο πεντηκοστός ήταν φευγάτος
κι ήμουν εγώ, άντρας μονάχος
σ’ ένα γεμάτο του Λονδίνου καφενείο
μ’ άδειο φλυτζάνι κι ανοιχτό βιβλίο
στου τραπεζιού το μάρμαρο το κρύο.
Κι ενώ τα γύρω μου κοιτούσα αφηρημένος,
Ένιωσα ξάφνου να ‘μαι φλογισμένος
Και είκοσι λεπτά, λίγο πολύ,
τόση μου φάνηκε η χαρά μου εκεί
ήμουν ευλογημένος κι’ ευλογούσα τη ζωή.
WILLIAM BUTLER YEATS
(μετ. Σπύρος Ηλιόπουλος)
κι ήμουν εγώ, άντρας μονάχος
σ’ ένα γεμάτο του Λονδίνου καφενείο
μ’ άδειο φλυτζάνι κι ανοιχτό βιβλίο
στου τραπεζιού το μάρμαρο το κρύο.
Κι ενώ τα γύρω μου κοιτούσα αφηρημένος,
Ένιωσα ξάφνου να ‘μαι φλογισμένος
Και είκοσι λεπτά, λίγο πολύ,
τόση μου φάνηκε η χαρά μου εκεί
ήμουν ευλογημένος κι’ ευλογούσα τη ζωή.
WILLIAM BUTLER YEATS
(μετ. Σπύρος Ηλιόπουλος)
No comments:
Post a Comment