Saturday, November 30, 2013

Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΙΔΗΣ ΤΣΑΤΤΕΡΛΥ (αποσπάσματα) 1




 Για να καταλαβουμε  για ποιό λόγο πραγματικά απαγορεύτηκε το βιβλίο
(Αποσπάσματα  από το σχετικό έργο του D.H. LAWRENCE  -σε μετάφραση Γ.ΣΠΑΝΔΩΝΗ) 

*  Η μοναδική πραγματικότητα ήταν το τίποτα και πάνω της σωριαζόταν μια ατέλειωτη υποκρισία από λόγια

* Μόνο μιά τάξη υπήρχε σήμερα: Του χρήματος. Η μόνη διαφορά ήταν στο πόσα είχες και πόσα γύρευες

* Όχι δεν είχε τέτοιου είδους τύψεις συνείδησης. 'Ηξερε πως, βασικά η συνείδηση δεν ήταν παρά φόβος της κοινωνίας ή του εαυτού σου. Τον εαυτό του δεν τον φοβόταν . Την κοινωνία όμως τη φοβόταν συνειδητά, γιατί το ένστικτό του τον διαβεβαίωνε οτι ήταν ένα κακό, μισότρελο κτήνος

* Οι οικονομικές έννοιες είναι κάτι σαν μεγάλος καρκίνος που κατατρώει τα άτομα όλων των τάξεων

* Και γεννοβολούσε μια καινούργια ράτσα που το μόνο που καταλάβαινε ήταν το χρήμα, τα κοινωνικά θέματα κι η πολιτική. Από αισθαντικότητα τίποτα. Πεθαμένη ! Μισοπτώματα όλοι τους. Πως μπορείς να βγάλεις άκρη με τα μισοπτώματα; .... Αχ Θεέ μου, τι έχει κάνει ο άνθρωπος στον άνθρωπο; Τι έχουν κάνει οι ηγέτες στους συνανθρώπους τους; Πως τους κατάντησαν έτσι; Μα τούτο εδώ είναι εφιάλτης

* Οι ευγενείς έφευγαν και πήγαιναν σε πιό ευχάριστα μέρη, όπου μπορούσαν να ξοδεύουν τα λεφτά τους χωρίς να χρειάζεται να βλέπουν πως κερδίζονται

*  Οι ανθρακωρύχοι δεν είναι τόσο διακοσμητικοί όσο τα ελάφια , μα είναι πολύ πιό προσοδοφόροι

Friday, November 29, 2013

"ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΛΑΟΥΡΑ ΔΙΑΣ" - CARLOS FUENTES




Head and shoulders shot of a man on stage talking into a microphone. 

αποσπάσματα από το "ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΛΑΟΥΡΑ ΔΙΑΣ" (μετ. Κατ. Ρούφου) 

1. Γνώριζα την ιστορία . Αγνοούσα την αλήθεια

2. Τι σημαίνει επαναστάτης;  - Είναι μια αυταπάτη από την οποία πρέπει να βγαίνει κανείς στα τριάντα του

3. Ο καλλιτέχνης ξέρει καλύτερα : η τέχνη του δεν αντανακλά την πραγματικότητα. Την καθιερώνει

4. Τις επαναστάσεις τις κάνουν πάντα οι αριστοκράτες και οι εργάτες, αλλά τις κερδίζουν οι αστοί

5. Ήταν αποχαιρετισμοί :ήταν οράματα χαμένα για πάντα , ήταν τα ψέματα τ' ουρανού , που στη γη ονομάζονται  "πολιτική" . Ανάμεσα στα δυό ψέματα φτιάχνουμε μιά επώδυνη αλήθεια "την ιστορία"

6. Έχουμε κλάψει τόσο πολύ που θ αναγνωρίσουμε το μέλλον όταν έρθει

Thursday, November 28, 2013

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ (Ολιγόλεκτα 2)

    I

Χρόνος της λήθης:
Ψηλά στο κυπαρίσσι
φτερουγίζοντας
ο μικρούλης άγγελος-
παιγνίδι φωτός

     ΙΙ

Σβήστε τα φώτα!
Στο βάθος της λύπης μου
-φτωχή μου σάρκα-
ένα παιδί κοιμάται,
συλλέκτης άστρων...

  ΙΙΙ

Τριγμοί στη σκάλα,
λέξεις αλυχτούν...
Αρνούμαι τη φωνή μου.
Γέμισα στέρνες.
Πως να μετρήσω τ' άστρα

IV

Στάζουν τα δέντρα
πάντοτε λυπημένα.
Άγρυπνες νύχτες...
Ως το βάθος του κόσμου
κλαίει ο Θεός...

    V

Το μέγα ψεύδος
στην είσοδο του Χρόνου,
παραλήρημα
στα χείλη των νεκρών:
"Τί τα έσχατα ;"

    VI

Κοιτάζει πάλι
στην αντίπερα όχθη...
Πυρακτωμένος
ο ουρανός στάζει φώς.
Υστερόγραφο....

ΓΙΩΡΓΟΣ  Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

Wednesday, November 27, 2013

ΠΟΙΗΣΗ (Ολιγόλεκτα)


     Ι
Στάχτη στα χείλη
και σπασμένες εικόνες...
Πως να μιλήσω;
Ζηλεύω τις καμπάνες
της Ανάστασης...

ΙΙ

Ριγούν τα φύλλα.
Χαμένος στο σκοτάδι,
τυφλός ραψωδός
τις παιδικές προσευχές
ξαναθυμούμαι

ΙΙΙ

Όταν βραδιάζει
νοσταλγώ ενός ρόδου
το παράπονο.
Οι άγραφες σελίδες
φλέβες του Θεού

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ