Ι
Στάχτη στα χείλη
και σπασμένες εικόνες...
Πως να μιλήσω;
Ζηλεύω τις καμπάνες
της Ανάστασης...
ΙΙ
Ριγούν τα φύλλα.
Χαμένος στο σκοτάδι,
τυφλός ραψωδός
τις παιδικές προσευχές
ξαναθυμούμαι
ΙΙΙ
Όταν βραδιάζει
νοσταλγώ ενός ρόδου
το παράπονο.
Οι άγραφες σελίδες
φλέβες του Θεού
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ
No comments:
Post a Comment