Ποια είναι τα σκεύη του ταξιδιού του ανθρώπου στη ζωή; Είναι ο έρωτας εκδικητής του χρόνου; Γιατί τα εκστατικά μάτια μας εκβάλλουν τους ποταμούς των δακρύων τους διαρκώς στο μαύρο; Πως σπαρταρά τρομαγμένο στην άκρη του καιρού το ανώνυμο σκοτάδι; Ποια τύψη κρύβουν οι αιμόφυρτες λέξεις μας;
Η πρώτη ποιητική συλλογή της Έφης Καλογεροπούλου «ΣΚΕΥΗ ΤΑΞΙΔΙΟΥ» δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να στοχαστεί πάνω σε θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξης , να επιχειρήσει την κατάβαση στο βαθύ πηγάδι της ψυχής του . Η ποιήτρια ψηλαφεί τη χαμένη αθωότητα, μετρώντας μία- μία τις νύχτες του έρωτα , εκθέτει την τελευταία θλίψη, το ιδιαίτερο κλάμα κάθε αγάπης : «ποιος έρωτας με χτύπησε/ και άδειασαν από αίμα τα φιλιά που φεύγεις…» (Λαύριο)
Βυθίζεται αργά σε μια θάλασσα λήθης .Διπλώνει μέσα στη λύπη τη γλώσσα της, γυρεύει την οίηση του εαυτού της.
Με ποιήματα φωτοβολίδες, με ποιήματα κραυγές στην έρημο, με τσακισμένες λέξεις με λέξεις που ξεπλένει η βροχή , ανιχνεύει την απουσία, τις μισοχωμένες πέτρες στη λάσπη – φλέβες του χρόνου : «εξόριστη στο χτες η μέρα σήμερα..» (συνάντηση) - «η κραυγή μου θάναι κραυγή λύκου / όταν/στης ερημιάς τους γκρεμούς σαλτάρω» (πτώση) - «πάνε οκτώ ώρες / που……../ κι εγώ που ανησυχώ/ πως θα περάσουν/ τόσα χρόνια/ δίχως….» (αιωνιότητα) . Ποιήματα , όπου η ποιήτρια δείχνει τις μεγάλες εκφραστικές της δυνατότητες αντιστοιχώντας τη μνήμη του τόπου με τη μνήμη των ανθρώπων.
Μονεμβασιά
Πέτρες μισοχωμένες στη λάσπη
κορμιά φαγωμένα
σπίτια αιώνων
ακίνητα
πόσοι νεκροί κλαίνε τις νύχτες
στις πόρτες σας;
πόσες σας λέξεις ξεπλένει η βροχή;
πόσα κλειδιά σκουριάσαν στις χούφτες σας;
σε σας μιλώ
και στο υγρό το ξύλο
φλέβες του χρόνου
Το βιβλίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Ενδυμίων» . Η ποιήτρια διατηρεί στο διαδίκτυο το blog http://www.kokkinikissa.blogspot.com/
Showing posts with label Κριτική. Show all posts
Showing posts with label Κριτική. Show all posts
Thursday, April 17, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)