Η ποιητική συλλογή «ΕΝΔΟΓΡΑΜΜΑ» του Δημήτρη Π. Κρανιώτη (εκδόσεις ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ – ΠΑΙΔΕΙΑ 2010) αποκαλύπτει - από τον τίτλο της ακόμη – τη δύναμη των λέξεων ν’ αφήνουν στην ψυχή μας τ’ αποτυπώματά τους. Το «ενδόγραμμα» μπορεί να νοηθεί : α) ως «εκτύπωμα» του λόγου στον εύπλαστο αλλά και εύθραυστο πηλό κάθε ευαίσθητης ψυχής και β) ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης του εξωτερικού κόσμου και της εσωτερικής δύναμης κάθε ανθρώπου. ‘Ένα «γράμμα» προιόν ή εύρημα της ανασκαφής στα βάθη του εαυτού μας. Κατά την υπόδειξη του Μάρκου Αυρήλιου « Τα εις εαυτόν , Ζ 59» « Ένδον σκάπτε. Ενδον η πηγή του αγαθού και αεί δυναμένη αναβλύειν εάν αεί σκάπτης» (Σκάψε μέσα σου. Μέσα σου βρίσκεται η πηγή του καλού και μπορεί να αναβλύζει πάντοτε, άν πάντοτε σκάβεις)
Ο Δημήτρης Κρανιώτης με ποιήματα που φέρουν το «εκτύπωμα» αυτό και είναι έργα της αδιάκοπης εσωτερικής πορείας και έρευνας του ποιητή , μας δίνει το κλειδί που ανοίγει την ψυχή μας.
Λίγα δείγματα από τη συλλογή του αυτή :
Αμαρτωλές γωνίες
«Νίκωνος Μετανοείτε»
στο ημερολόγιο
συννεφιασμένου πρωινού
με τη βροχή ν’ αντέχει,
αμετανόητα να ξεπλένει
ενοχών Ερινύες
νίκες και ήττες
σε αμαρτωλές γωνίες
πεζοδρομίων και δωματίων,
στιγμών ελασσόνων
και ομοίων.
Αποχαιρετισμός
Με λερωμένες
τις παλάμες μου
απ’ των χωραφιών
τις λάσπες,
αποχαιρέτησα
πουλιά που πετούν
στου ήλιου τα μονοπάτια,
αγγίζοντας ένα σύννεφο
που έβρεχε ασταμάτητα
πλημμυρίζοντας
τα στάχια όλο δάκρυα
Κύκλος
Σχίζω το ημερολόγιο
μη θέλοντας
να διαβώ τις ώρες,
μη θέλοντας
να σκοντάψω στις μέρες
του κύκλου
που με φυλακίζει,
πνίγοντας
ότι ωραίο
φώναξα δυνατά
μέσα μου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment