Μεσουρανίς η ολόφεγγη η Σελήνη
λαμποκοπά κι αστράφτει πέρα ως πέρα.
Το φως της, μες στον έρημον αιθέρα,
της νύχτας όλα τ' άλλα φώτα σβήνει.
Μα εκεί βαθιά που ροδοφέγγει η μέρα,
όταν μικρή ζωή στη νύχτα μείνει
έν' άστρο λίγο, μα δικό του χύνει
φως τρέμιο από την άγνωστή του σφαίρα.
Κι' είπα: τέτοιο καλό μακριά ' πο μένα
αφού κοντά σε μεγαλεία ξένα
ό,τι σιμώνει το δικό του χάνει,
Καλλίτερα μακριά και μοναχός μου !
σε μιά άγνωστη κρυφή γωνιά του κόσμου
λίγο, μα και δικό μου φως , με φτάνει
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΡΥΠΑΡΗΣ "ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΙ ΚΑΙ ΤΕΡΡΑΚΟΤΕΣ"
No comments:
Post a Comment