Tuesday, September 11, 2007

ΚΑΚΟΣ;

Αφιερωμένο εξαιρετικά...

Κακός; Μακάρι να είσουνα. Κάτι χειρότερο είσαι.
Απλωσες χέρι ανάξιο στη λύρα την ιερή,
και πήρεν όχλος άμαθος το πεζοδρόμιο τρίκλισμα
για το τραγούδι το χρυσόφτερο. Κι εσύ
θρονιάστηκες αστόχαστος παράπλευρα στον Ποιητή,
και μήτε βρέθηκε κανείς να σε τραβήξη, κοίτα!
Κι όμως αντί να σε καταφρονέση ο δίκαιος, ωργίστηκε.
Όμως μια δόξα είναι για σε του στίχου του η σαϊτα!

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ "Η ΑΣΑΛΕΥΤΗ ΖΩΗ" (Εκατό φωνές -18)

(επειδή χρειάζεται η προσφυγή στους παλιούς για να καταλάβει "το ανθρωπάκι")

2 comments:

Θεοδόσης Βολκώφ said...

Καθε φορά που βλέπω στίχους του Παλαμά στο διαδίκτυο, η χαρά μου δε λέγεται... ούτε γράφεται.
Κι εσύ Γιώργο, είσαι από τους ελάχιστους σήμερα που έχουν γνωριμιά ουσιαστική με τον Ποιητή, που πάει να πει ότι εκείνος ζει - μαζί και με τις αλλές σου ακριβές αγάπες - και μέσα στον στίχο σου.
Καλημέρα, φίλε.


Βολκώφ

Weaver said...

Θεοδόση , ο Παλαμάς είναι ποιητής των επόμενων εποχών. Όπως το ζήτησε κι ο ίδιος "Ω μη μας λησμονείτε! Κι εμείς για σας αηδόνια /φυτέψαμε τις δάφνες και τις τριανταφυλλιές/ βαστάξαμε κι αγκάθια εμείς και καταφρόνια/ για να χετε σεις τ άνθη και τις μοσχοβολιές"