ΕΞ ΙΔΙΩΝ

Μέρες κλεισμένος τώρα
στο ερημικό του το γραφείο
τις παλαιές δικογραφίες
του αρχείου τακτοποιεί,
που στο διάδοχό του,
το νέο δικηγόρο ανηψιό του,
θε ν' αφήσει.
Οι φάκελοι όλοι, άψυχες,
νεκρές πιά μοιάζουν ιστορίες.
Κάπου, ένα διαζύγιο, μιά κληρονομική,
των πελατών
τα μάταια πάθη του θυμίζουν:
τις έχθρες, τα μίση συγγενών,
αχαριστίες , τόσα .... τόσα ....

Και να! Μιά υπόθεση
ασήμαντη προβάλλει.
Η έξωση κάποιας γερόντισσας φτωχής,
που χρώσταγε της κάμαράς της
κάτι νοίκια.
Ο φάκελος ειν' άδειος,
μ' απ' έξω με το χέρι του είχε γράψει:
"Επλήρωσα εξ ιδίων".
Στέκει. με πρόσωπο ιλαρό αναπολεί.
Την τότε π' ένιωσε χαράν αναθυμιέται.
Κι΄ ευλαβικά, την ξέθωρη
δικογραφία ψηλαφώντας
θλιμμένα ψιθυρίζει:
- Ω , να τανε τέτοιες πολλές
να 'χα τακτοποιήσει υποθέσεις εξ ιδίων!

Γ.Δ. ΚΑΧΡΙΜΑΝΗΣ (1905-1977)
ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΕΚΛΟΓΗ 1945-1977)