Ίσως μια μέρα ξαναγεννηθώ. Να μάθω ανάγνωση, συλλαβίζοντας το φως στα φύλλα της ελιάς, γραφή με τα χνάρια των γλάρων στην υγρήν άμμο. Να παραβγαίνω τον άνεμο, τρέχοντας σε χιονισμένους δρόμους. Να ερωτευτώ με την τρέλα τ’ αηδονιού στο δάσος της άνοιξης. Να παλεύω με την ορμή του ποταμού στα στενά των βράχων. Και τέλος να βρω την γαλήνη των κάμπων στο μενεξεδένιο δειλινό.
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
διάφανος λυρισμός
καθαρός σαν νεράκι...
Φοβάμαι πως μόνο ο λυρισμός μου έμεινε πιά Φαίδρα...
Να μάθω ανάγνωση, συλλαβίζοντας το φως στα φύλλα της ελιάς...
εξαιρετικός στίχος
ευ γε
Να μάθω ανάγνωση, συλλαβίζοντας το φως στα φύλλα της ελιάς...
εξαιρετικός στίχος
ευ γε
Post a Comment