Monday, March 30, 2009

ΙΣΩΣ

Ίσως μια μέρα ξαναγεννηθώ. Να μάθω ανάγνωση, συλλαβίζοντας το φως στα φύλλα της ελιάς, γραφή με τα χνάρια των γλάρων στην υγρήν άμμο. Να παραβγαίνω τον άνεμο, τρέχοντας σε χιονισμένους δρόμους. Να ερωτευτώ με την τρέλα τ’ αηδονιού στο δάσος της άνοιξης. Να παλεύω με την ορμή του ποταμού στα στενά των βράχων. Και τέλος να βρω την γαλήνη των κάμπων στο μενεξεδένιο δειλινό.

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

4 comments:

Φαίδρα Φις said...

διάφανος λυρισμός
καθαρός σαν νεράκι...

Weaver said...

Φοβάμαι πως μόνο ο λυρισμός μου έμεινε πιά Φαίδρα...

Διόνους said...

Να μάθω ανάγνωση, συλλαβίζοντας το φως στα φύλλα της ελιάς...
εξαιρετικός στίχος
ευ γε

Διόνους said...

Να μάθω ανάγνωση, συλλαβίζοντας το φως στα φύλλα της ελιάς...
εξαιρετικός στίχος
ευ γε