Friday, March 16, 2007

ΑΥΓΗ


Θαμποχαράζει στα βουνά! κι οι κορυφές αχνίζουν
απο την πάχνη της Αυγής, που με δροσοσταλίδες,
μ' ανθούς και ροδοπέταλα, πνοές που μας γιομίζουν
αρώματα , μεθυστικά, δίνει χρυσές ελπίδες!
Τ' άστρα της νύχτας στήσανε χορό μέσα στα πλάτια
κι ο Αυγερινός την Πούλια του βαστά στην αγκαλιά!
Αύρες απόκοσμες, κρυφές, στης πλάσης τα παλάτια,
οργανοπαίχτες γίνηκαν μ' ανήκουστα βιολιά.
Κι όταν θεότρελες ξωθιές, τα πέπλα τους ξεσέρνουν
με τους αχούς αγέρηδων, θαρρείς στο γλυκασμό τους,
βγάζουν φωνές πρωτάκουστες, οπού μας συνεπαίρνουν
και την ψυχή γητεύουνε με τον ανασασμό τους!
Και να! στο βάθος φαίνεται, βασίλισσα, ντυμένη
με φορεσιές πολύχρωμες, απ' την Ανατολή,
ρούσα και ξανθογάλανη, σαν ονειροπαρμένη,
κόρη της νύχτας , η Αυγή, στο πρώτο το πουλί!
ΚΙΤΣΙΟΣ Γ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ (1925- )
Από τη συλλογή "Αγαπημένων Θύμησες" (1964)

3 comments:

μαριάννα said...

Να σου πω τώρα πόσο συγκινήθηκα! Και ο πατέρας μου γράφει ποίηση μια ζωή. Όπου ο μοναδικός του αναγνώστης ήμουν πάντα μόνο εγώ. Αν και εξαιρετικά, δε θέλησε να τα εκδόσει. Του αρκούσε να μου τα διαβάζει από κοντά, από το τηλέφωνο ή να μου τα στέλνει σε γράμματα, κάτω από τη μουρμούρα της μάνας μου που όταν ακούει ποίηση βγάζει σπυριά. Τη θεωρεί χάσιμο χρόνου.
Υποθέτω ότι είναι του πατέρα σου έτσι; Να του πεις ότι γράφει υπέροχα! Υπέροχα! Και ότι περιμένουμε κι άλλα. Και μίλησέ μας λίγο γι αυτόν. Έχει γράψει πολλά; Γράφει ακόμα; Κι επίσης να του πεις ότι τώρα καταλάβαμε από πού ρέει η ποίηση στις φλέβες του καλού μας Γουίβερ... :)

Weaver said...

Ναι Γητεύτρια είναι ποίημα από τη μοναδική ποιητική συλλογή του πατέρα μου. Έχει βέβαια δημοσιεύσει και κάποια ποιήματα , που δεν τα έχει συγκεντρώσει σε συλλογή. Εχει δημοσιεύσει μία μελέτη με τίτλο "Αντίλαλοι της ψυχής μας" και θέμα την ανάμνηση στην ποίηση και πολλές κριτικές για έργα άλλων συγγραφέων και ποιητών.
Βέβαια η ποίηση είναι όχι μόνο στοιχείο της ζωής του, - που το κλήροδότησε και το μετέδωσε και σε μένα - αλλά καθοριστικός παράγοντας αυτής, αφού η γνωριμία του με αρκετούς ποιητές (φτασμένους και με οικονομική και κοινωνική δύναμη) στα φοιτητικά του χρόνια στην Αθήνα, τον βοήθησε στις σπουδές του (ένα φτωχό ορφανό παιδί στην Αθήνα στη Νομική τα πρώτα χρόνια μετά την Κατοχή, που έπρεπε να εργάζεται για να σπουδάζει)

Θεοδόσης Βολκώφ said...

Καλά λένε ότι το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει...

Την καλησπέρα μου. Γιώργη...

Ανέβασε μας κι άλλα...

Βολκώφ