ΠΥΡΟΒΑΣΙΑ (χαι-κου)

Πιστός του στίχου
στις φλόγες του μηδενός
πυροβατώντας

WORDS, WORDS, WORDS... (Χαι-κου)

Ι

Θερμή προσευχή:
Στο γύρο του θανάτου
λέξεις του φόβου

ΙΙ
Πέτρινο βλέμμα.
Στου δικαστή τα χείλη
λέξεις του νόμου

ΙΙΙ
Ρωγμές στον τοίχο.
Γκρεμισμένος φράχτης:
Λέξεις του χρόνου

ΙV
Οι μαύροι στίχοι
Της ώριμης μνήμης σου:
Λέξεις του πόνου

V
Γυμνό το δόντι
Στα στόματα των λύκων:
Λέξεις της ύβρης

VI
Στα μεγάφωνα
του φωτεινού μέλλοντος
λέξεις απάτης

VII
Αύρα στη λεύκα:
Ψιθυρίζει τη νύχτα
λέξεις ονείρων

VIII
Γυμνό το στήθος:
Στο κάτασπρο σεντόνι
λέξεις του πόθου


IX
Παρελθών χρόνος:
Στα κρύσταλλα της λήθης
Λέξεις του πάγου

Χ
Φύλλα που τρέμουν
στο μαγεμένο δείλι:
Λέξεις ανέμου.


ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

ΑΙ ΠΡΟΣΗΓΟΡΟΙ ΔΡΥΕΣ

Άλλοτε μας μιλούσε με τα φύλλα
κι ήταν Θεός, του άνεμου πνοή
και ρύθμιζε την άδεια μας ζωή
μονάχα των δρυών ανατριχίλα

Κάποτε, μες στης νύχτας τη μαυρίλα,
τα σπίτια μας χτυπούσε μια βοή.
Κι ήταν Αυτός... Η αιώνια ροή.
Μια μυστική κι αόρατη Σιβύλλα.

Τώρα ο ήλιος , φοβερός, τ΄ άγονο φως
σκορπά ψηλά στον ξάστερον αιθέρα.
Κι όπως το είπε γέροντας σοφός
εσβήστη κι η φωνή του θείου αγέρα.

Που κρύφτηκε ο Θεός; Σ' ένα ξωκκλήσι;
Ή πέθανε και πιά δε θα μιλήσει;


ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

CHAMFORT NICOLAS (Αφορισμοί)

Ο Μ. μου έλεγε : "Αρνήθηκα τη φιλία δύο ανθρώπων. Του ενός, επειδή δε μου μίλησε ποτέ για τον εαυτό του. Του άλλου επειδή δεν μου μίλησε ποτέ για μένα"

μετάφραση Παν. Κονδύλης

ΒΟΗΜΟΣ

Είμαι ογκώδης και μέγας, αντρικός και υπερόπτης,
ανθρώπινη φιγούρα στη σάπια κοιλιά μιας μαιμούς.
Θ’ απαγχονιστώ πλήρης κλέους στους Αιγός Ποταμούς,
Φυλάκτωρ και κτήτωρ του ύπνου, του ενυπνίου μου επόπτης.

Θα μεταλάβω την καθημερινή μου υστερία
σαν βγεί η σελήνη των τρελλών στην έβδομη σκοπιά,
ασώματοι οι πανάμωμοι αναστηθούν και πιά
ο διάβολος ανασχηματίσει την Ιστορία.

Μου ψελλίζουν τα δάχτυλα την σκυφτή καταδίκη.
Είμαι ο Ηρώδης, ο Πρόδρομος, η Σαλώμη και δεν
θ αποδράση η ψυχή μου απ το κιάρο μηδέν
να με πνίξη , η πανάθεμα, με συρμάτινο φύκι.

ΗΛΙΑΣ ΛΑΓΙΟΣ

Ελπίζοντας οτι θα επαληθευτεί η προφητεία του για το μετασχηματισμό της Ιστορίας

Η ΑΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

"Λέγει προς αυτόν ο Νικόδημος πώς δύναται

γεννηθήναι άνθρωπος γέρων ών;"

Ιωάννης Γ΄ 4

Μέρα του Μάη. Στη θάλασσα, στο φως

και στους ανθούς να λιώνει το κορμί μου,

πνεύμα να γίνεται κι ο σπόρος ο κρυφός

και ν' απαντά στην απορία του Νικοδήμου

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

Από τη συλλογή "ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ" (1997)

Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΙΜΑΙΡΑ

Ας ομολογήσουμε λοιπόν μαζί με το σοφό καθηγητή μας ....

«….Όλες οι μεγάλες δικαιικές αξίες, θαυμαστές επινοήσεις της θεωρίας, στην πράξη απολήγουν να είναι είτε κούφια συνθηματολογία εκ μέρους των αδίστακτων εραστών της δύναμης και της τρυφής που προσφέρει η συσσώρευση άμετρου και εύκολου πλούτου, είτε η μεγάλη χίμαιρα των αφελών ιδεολόγων, που τελικώς μένουν με την πίκρα του εξαπατημένου.
Παρά ταύτα θα τολμήσω να κλείσω με το μακαρισμό: Είναι άξιοι θαυμασμού και τιμής εκείνοι που ανιδιοτελώς πιστεύουν σ’ αυτές τις χίμαιρες.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει, γιατί γνωρίζουν, πως πρόκειται για μια ευγενική, αλλά απρόσιτη νοσταλγία. Ενώ στ’ αλήθεια, τελικώς οι βάναυσοι περνούν και βάζουν τη δική τους σκοτεινή σφραγίδα στην πεζή πραγματικότητα.
Μ όλον τούτο η νοσταλγία για τις αξίες δεν παύει να θάλλει εκεί όπου όντως ανήκει: στο νού και στην καρδιά μας, σε πνευματική εγρήγορση και συγκινησιακή έξαρση…»

Κώστας Μπέης
(Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών)
ΟΙ ΔΙΚΑΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
(Εισήγηση στο 18ο διεθνές συνέδριο φιλοσοφίας Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ Καβάλα Ιούλιος 2006 )

VENCEREMOS

«Η ιστορία είναι ένας εφιάλτης απ’ τον οποίο προσπαθούμε
να ξυπνήσουμε» James Joyce

Είναι μόνος στο δωμάτιο. Έξω βρέχει. Έχουν θολώσει τα τζάμια. Διαβάζει το «Κιβώτιο» . Θυμάται….. Χαμένοι φίλοι – μυστική τ’ ονείρου του πατρίδα – συχνά του γνέφουνε απ’ το πυκνό σκοτάδι, του θρήνου τους την πίκρα να γευτεί στην άβυσσο του πόνου και του χρόνου. Σκούζει στα δέντρα ο άνεμος.
Λυγμοί του ζώου :
Πάροικος εγώ ειμί
Στάχτη και σκόνη.
Δεν αντέχει . Ποτέ δεν παραδέχτηκε την ήττα. Σηκώνεται αργά. Με το δάχτυλο υγρό γράφει στο γυαλί «Venceremos»

Γ . Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

ΦΩΝΕΣ ΠΟΥΛΙΩΝ (Χαι- κου)

Πάνω στα δέντρα
ο φωτεινός σπινθήρας.
Ρόδινος όρθρος

Φωνές πουλιών:
Στο δεσμώτη της γλώσσας
ακατάληπτες

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ