Sunday, July 22, 2007

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ

Είμαι της φαμίλιας η μορφή. Η σάρκα φθείρεται, μα εγώ επιζώ. Σχεδιάζω ίχνος και γραμμή, γοργά, μες απ' τα χρόνια, πηδώντας απο τόπο σε τόπο, πάνω απ' τη λήθη. Το κληρονομικό χαρακτηριστικό, σε σχήμα, μάτι και φωνή. Περιφρονώντας τη φυλακή της ανθρώπινης στιγμής. Είμαι το αιώνιο πράγμα σ' αυτόν που τρέμει, μήπως στο θάνατο κληθεί...

Γ.Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

(από το ποίημα του Thomas Hardy Heredity)

3 comments:

Flying Libido With A Ukulele said...

Για την αιωνιότητα της ανθρώπινης δημιουργίας(ο Ρίτσος στη Σονάτα του Σεληνόφωτος εύστοχα την περιέγραψε ως "μιαν επαλήθευση σχεδόν αιωνιότητας, κάποιο ξανάσασμα, κάποιο χαμόγελο αθανασίας) ο Σεφέρης στα ΚΡΥΦΑ του ΠΟΙΗΜΑΤΑ είπε θαρρώ την πιο εμπνευσμένη φιλοσοφία:
"όπως τα πεύκα κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
το ίδιο τα λόγια (που είναι παιδιά πολλών ανθρώπων)
φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί"
Τι άστοχος και στεγνά πεζός τίτλος (ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ) γι' αυτές τις μεγάλες αλήθειες...

Ιωαννα said...

και τοσο αγαπημενα ομοπνοα θα συμφωνησω με το παραπανω σχολιο και συναμα 8α ομολογησω τη χαρα μου για τις μεταφατικες επιλογες



Ιωαννα Κ. Γκαροση

Weaver said...

Τάσο , Ιωάννα, ευχαριστώ για τα σχόλια σας . Πράγματι η λέξη κληρονομικότητα- δεν αποδίδει πλήρως την δυναμική απάντηση του ανθρώπου στο χρόνο. Ίσως η λέξη "αθανασία" είναι προτιμότερη