ΟΙ ΛΕΥΚΕΣ (1)

Στου δρόμου τ άσπρο μάκρος
δεξά ζερβά μας
το χαιρετούνε λεύκες
το πέρασμά μας

Χαιρέτισμα απο ύψη
γαληνεμένα
στα λαχταρίσματα όλα,
σ΄ εμέ, σ΄ εσένα.

Μας άκουσαν , μας είδαν
και μας γνωρίζουν
οι ολόρθες τρανές λεύκες.
Και ψιθυρίζουν

Και ψιθυρίζουν. Γέρνουν
για να μας πούνε
τα δεν εδόθη ως τώρα
να γρικηθούνε

Για να μας πούν, ω γλώσσα
των αιθερίων
το μυστικό το μέγα
των μακαρίων.

Μα πρίν εκείνο λάμψη
εντός σου, εντός μου
το δράχνει και το πνίγει
ο αχνός του κόσμου.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Από το "Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ"