Δρόμος αρχαίος, ρωμαϊκός, ευθύς και ομαλός
περνά μες απ' την άγονη τη χώρα με τα ρείκια.
Κι αρχαιολόγοι ερευνούν - συγκρίνουν ασφαλώς
το παρελθόν και το παρόν- μετρώντας τα χαλίκια.
Κι η λεγεώνα φάντασμα στον αδειανόν αέρα
με στρατιώτες που φορούν τα κράνη στο κεφάλι
κι υψώνουνε περήφανα τον Αετό τη μέρα,
στο δρόμο το ρωμαϊκό καθώς βαδίζουν πάλι.
Όμως δεν είναι του στρατού τα μπρούτζινα τα κράνη
που την αρχαία δημοσιά στοιχειώνουνε για μένα.
Είναι της μάνας μου η μορφή, π΄ ανέβηκε κι εφάνη
να μ΄οδηγεί τα βήματα, σε χρόνια περασμένα.
(πάνω στο ποίημα του Th.Hardy "ROMAN ROAD" )
No comments:
Post a Comment