Στο μνηματάκι σου άνοιξε το ρόδον, ω γλυκέ μου !
Το χέρι κάνει ν' απλωθή στο ρόδο , δε μπορεί,
κάνει να τρέξη απάνου του το πέρασμα του ανέμου,
δειλό φιλάκι γίνεται, και, πριν το γγίξη , σβεί
-----------
Στο μνηματάκι σου άνοιξε το ρόδον , ω γλυκέ μου!
Είναι η χαρά σου; Ο πόνος σου; Ειναι καρδιά; Εισ' εσύ;
Αν είσαι νούς, θυμήσου με. Στόμα είσαι; μίλησέ μου.
-Του ασάλευτου είμαι σάλεμα, του τίποτε αστραπή.
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ "Η ΑΣΑΛΕΥΤΗ ΖΩΗ"
No comments:
Post a Comment