Wednesday, October 25, 2006

XAI - KOY (Της Θάλασσας)

1. Βλέμμα της πέτρας:
Στην άδεια προκυμαία
μες στην ομίχλη

2. Λευκά. Στης μνήμης
ακροβατούν τους βράχους:
Θαλασσοπούλια

3. Στην υγρήν άμμο
η μέρα σπαραγμένη.
Αδύναμο φως

4. Βρεγμένα φώτα.
Στα κάτασπρα βότσαλα
κύμα της ψυχής

5. Στην υγρήν άμμο
βήματα που σβήνονται.
Ο φεύγων χρόνος

6. Φωνές των γλάρων.
Η πέτρα γυμνή στο φώς,
κάθετη μοίρα

7. Ρυθμός της νύχτας
Στον ατράνταχτο βράχο
ήχος κυμάτων

8. Ήχος κυμάτων:
Χρόνος ακατάσχετος
το μέγα μαύρο

4 comments:

Θ. Βοριάς said...

Ακροθαλασσιά
με άσπρα βότσαλα και
μαύρα μου ξέφτια.


Καλησπέρα φίλε Γιώργο!

Χαρυβδιςς said...

Μυρισε θάλασσα και ξερά φύκια ....

Socrates Xenos said...

Μμμμμ!
"Θάλασσα να `ναι κι αρμαθιές
φικιάδα και βυθούς
το ζωντανό
το κύμα να μου φέρνει

μες στο δωμάτιο το παλιό
να στάζουν τα παράθυρα
λιγνή εποχή
φιλιά τελειωμένα..."

Καληνύχτα ,ανυφαντή μας

Weaver said...

@vorias: Φίλε μου Θοδωρή , πολύτιμο το αντίδωρό σου

@ χάρυβδιςς : Θα περάσω απ' τα στενά σας κι ας με ρουφήξει η δύναμη του στίχου σας

@ sokratis xenos : Τα γλαροπούλια σ αφουγκράζονται γλυκό αηδόνι...