Χαι-κου ( Γιά τον φτωχό Γ.Μ.)

Πάντα πληβείος
αγνώστου ονόματος...
Τί είχα φταίξει;

Φωνή σαρκασμού
στόμα του παρελθόντος
αδυσώπητο...

Μόνον η τύψη,
η ουλή στο πρόσωπο
της μαύρης λήθης

Λίγες δεκάρες...
Οι ασήμαντες λέξεις
του τρομαγμένου.

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

XAI-KOY (Σκέψεις για το χρόνο και το θάνατο)

Στο σκληρό χώμα
ένα αυλάκι νερό
πάντα ο χρόνος

Οι ζητωκραυγές
πεταμένα κόκκαλα
στο σκύλο χρόνο

Γύψινες μάσκες
τρέχουμε στο σκοτάδι.
Θα ξημερώσει;

Πάνω στο φύλλο
ένα κομμάτι λάσπης:
Η απάντηση

Άγρυπνος νεκρός
καθισμένος στο χώμα,
αυτόπτης μάρτυς

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ

"Τριών ειδών φίλους έχετε στον κόσμο" , έλεγε ο Μ....: "Τους φίλους που σας αγαπούν, τους φίλους που δεν γνοιάζονται για σας και τους φίλους που σας μισούν"

Σαμφόρ "ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ" (Μετάφραση Παναγιώτης Κονδύλης)


Αφιερωμένο εξαιρετικά ...

F.PESSOA - ΑΠΟ ΤΟ "ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΚΑΕΪΡΟ

VI

Σκέφτομαι το Θεό σημαίνει δείχνω ανυπακοή στο Θεό,

γιατί ο Θεός θέλησε να μην τον γνωρίσουμε,

γι΄αυτό δε μας παρουσιάστηκε.

Ας είμαστε απλοί κι ήρεμοι

όπως οι νεροσυρμές και τα δέντρα

κι ο Θεός θα μας αγαπήσει, κάνοντάς μας

όμορφους σαν τα δέντρα και τις νεροσυρμές

και θα μας δώσει πράσινο την Άνοιξη του

κι ένα ποτάμι όπου θα πρέπει να πάμε όταν τελειώσουμε! ...

ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ

(μετάφραση Φ.Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ)

ΜΑΚΡΙΝΗ ΘΕΑ

Στέκει ένας μύλος στον ορίζοντα

αιχμή στο γκρίζο τοίχο του καιρού
κι αλέθει πάντα, πάντ' αλέθει

Πίσω απ' το μύλο στον ορίζοντα,

χωρίς ορίζοντα, πασίγνωστος,

μύλος αλέθει, πάντ΄ αλέθει

DETLEV VON LILIENKRON (1844-1909)

(απόδοση Γ.Κ.ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ)

ΕΞ ΙΔΙΩΝ

Μέρες κλεισμένος τώρα
στο ερημικό του το γραφείο
τις παλαιές δικογραφίες
του αρχείου τακτοποιεί,
που στο διάδοχό του,
το νέο δικηγόρο ανηψιό του,
θε ν' αφήσει.
Οι φάκελοι όλοι, άψυχες,
νεκρές πιά μοιάζουν ιστορίες.
Κάπου, ένα διαζύγιο, μιά κληρονομική,
των πελατών
τα μάταια πάθη του θυμίζουν:
τις έχθρες, τα μίση συγγενών,
αχαριστίες , τόσα .... τόσα ....

Και να! Μιά υπόθεση
ασήμαντη προβάλλει.
Η έξωση κάποιας γερόντισσας φτωχής,
που χρώσταγε της κάμαράς της
κάτι νοίκια.
Ο φάκελος ειν' άδειος,
μ' απ' έξω με το χέρι του είχε γράψει:
"Επλήρωσα εξ ιδίων".
Στέκει. με πρόσωπο ιλαρό αναπολεί.
Την τότε π' ένιωσε χαράν αναθυμιέται.
Κι΄ ευλαβικά, την ξέθωρη
δικογραφία ψηλαφώντας
θλιμμένα ψιθυρίζει:
- Ω , να τανε τέτοιες πολλές
να 'χα τακτοποιήσει υποθέσεις εξ ιδίων!

Γ.Δ. ΚΑΧΡΙΜΑΝΗΣ (1905-1977)
ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΕΚΛΟΓΗ 1945-1977)

XAI-KOY

Μεγάλες λέξεις,
αναμμένα μέταλλα.
Σφυρί του στίχου...


Τα ποιήματα
μοιραίες συναντήσεις
με τ' ανείπωτο.

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

Ο ΜΕΛΛΩΝ ΑΙΩΝ

Είδον τοις οφθαλμοίς μου
και ιδού σκότος σκληρόν,
γνόφος ουκ έχων φέγγος.
Τα έτη τα έμπροσθεν
καταπληγμός και ύβρις.
Υπόλειμμα πνεύματος
το δε σώμα πηλός...
Αριθμός των ημερών
η στίλβουσα ρομφαία.
Κεκόλληται η γλώσσα μου
Που εστίν ο Θεός μου;

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ