ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΥΓΗΣ

Στο μνηματάκι σου άνοιξε το ρόδον, ω γλυκέ μου !

Το χέρι κάνει ν' απλωθή στο ρόδο , δε μπορεί,

κάνει να τρέξη απάνου του το πέρασμα του ανέμου,

δειλό φιλάκι γίνεται, και, πριν το γγίξη , σβεί

-----------

Στο μνηματάκι σου άνοιξε το ρόδον , ω γλυκέ μου!

Είναι η χαρά σου; Ο πόνος σου; Ειναι καρδιά; Εισ' εσύ;

Αν είσαι νούς, θυμήσου με. Στόμα είσαι; μίλησέ μου.

-Του ασάλευτου είμαι σάλεμα, του τίποτε αστραπή.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ "Η ΑΣΑΛΕΥΤΗ ΖΩΗ"

ΑΠΟΥΣΙΑ

Ο κόσμος ο απέραντος
είναι μια απέραντη απουσία.
Μονάχα Αυτή
- όπως το λέει ο ποιητής:
"οία πέπνυται"
μονάχα Αυτή αναπνέει.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΤΣΟΣ
(Τα ποιήματα - Ανάβαση Ζ΄)

CARL SANDBURG - GRASS

PILE the bodies high at Austerlitz and Waterloo.
Shovel them under and let me work—
I am the grass; I cover all.

And pile them high at Gettysburg
And pile them high at Ypres and Verdun.
Shovel them under and let me work.

Two years, ten years, and passengers ask the conductor:
What place is this?
Where are we now?

I am the grass.
Let me work.

ΧΟΡΤΑΡΙ

Σωριάστε τα κορμιά ψηλά στο Αουστερλιτζ και στο Βατερλώ

φτυαρίστε τα κάτω μου και στη δουλειά μου αφίστε με -

Είμαι το χόρτο, τα σκεπάζω όλα.

Και σωριάστε τα ψηλά στο Γκέττυσμπουργκ

και σωριάστε τα ψηλά στο Υπρ και στο Βερντέν

φτυαρίστε κάτω μου και στη δουλειά μου αφίστε με.

Δυό χρόνια, δέκα χρόνια , κι επιβάτες ρωτούν τον οδηγό:

Τί μέρος είναι δω

Πού μαστε τώρα;

Είμαι το χόρτο

Στη δουλειά μου αφίστε με

(Η μετάφραση του Κ. Βινέλλη - από την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ (εκδόσεις Παπαδημητρίου)

ADMINISTRATION

Day by day your estimation clocks up
who deserves a smile and who a frown
and girls you have to tell to pull their socks up
are those whose pants you 'd most like to pull down.

PHILIP LARKIN "Collected Poems"

MONEY, MONEY, MONEY ....

Money ! Money ! Money! shrieking mad celestial money of illusion ! Money made of nothing, starvation, suicide ! Money of failure ! Money of death !

Money against Eternity! and eternity's strong mills grind out vast paper of illusion

( Death to Van Gogh's Ear!)

Allen Ginsberg "Selected Poems 1947-1995"

CESAR VALLEJO - AUSENTE (ΑΠΩΝ)

Απών! Το πρωινό που εγώ θα φύγω

πιό μακριά κι' απ' το μακριά μες στο Μυστήριο

σα ν' ακλουθώ αμετάκλητη πορεία,

τα πόδια σου θα μπούν στο κοιμητήριο

Απών! Εκείνο το πρωινό που στο ακρογιάλι

της σκιάς και του σιωπηλού βασίλειου,

όπως θανατερό πουλί θα φύγω, και το λευκό

θα είναι η φυλακή σου κοιμητήριο.

Θα ' χει νυχτώσει τότε μες στο βλέμμα σου

Θα υποφέρεις και θα πάρεις τότε

πληγωμένες λευκότητες μετάνοιας

Απών! Και στους δικούς σου πόνους,

μέσα σε μια λυγμολαλιά από μπρούντζους

ένα κοπάδι λύκοι- τύψεις θα περνάνε

Από την ποιητική συλλογή "Los Heraldos Negros" (Οι Μαύροι Μαντατοφόροι)

(CESAR VALLEJO - ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΠΑΝΤΑ Μετ. Ρήγας Καππάτος - εκδόσεις Gutenberg)

ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ (ΙV)

Δέντρα καθρεφτισμένα
και δέντρα που χορεύουν
στους μύθους των ανέμων!
Στις ανοιχτές φτερούγες τους
πλαταίνει ο κόσμος.
Ο ψίθυρος της λεύκας
πλημμυρίζει τις φλέβες μου.
Κάτοικος του θαύματος
ως την έσχατη στιγμή.
Δείξε μου , Κύριε,
το ράγισμα της αυγής,
την αυλαία των ονείρων…

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ