EMILY DICKINSON - FRAGMENTA (4)

191

If Summer were an Axiom

what sorcery had Snow?

Αν το καλοκαίρι ήταν ένα Αξίωμα

ποιά μαγεία θα είχε το χιόνι;

193

Christ will explain each separate anguish

in the fair schoolroom of the sky

Ο Χριστός θα εξηγήσει κάθε απορία ξεχωριστή

στη χαρούμενην αίθουσα τ' ουρανού

204

Some scarlet patches on the way

compose an evening sky

Λίγα άλικα μπαλώματα στο δρόμο

συνθέτουν ένα βραδινόν ουρανό

214

Inebriate of Air am I

and debauchee of Dew

Μεθυσμένη από Αέρα ειμ' εγώ

κι άσωτη από Δροσιά

223

I came to buy a Smile today -

but just a single smile

Ήρθα ν αγοράσω ένα χαμόγελο σήμερα,-

αλλά μόνον ένα χαμόγελο

Απόδοση Γ.Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

EMILY DICKINSON - FRAGMENTA (3)

(163)

Roses of a steadfast summer

in a steadfast land

where no Autumn lifts his pencil -

and no Reapers stand!

Ρόδα ενός σταθερού καλοκαιριού

σε μιαν αναλλοίωτη χώρα

που το Φθινόπωρο δε βάζει το μολύβι του

και δεν υπάρχουν Θεριστές !

(169)

The faded syllables / that quickened us like wine

Οι ξεφτισμένες συλλαβές/ που μας μεθούσαν σαν κρασί

(173)

But who am I/ to tell the pretty secret/of the Butterfly

Αλλά ποιά ειμ' εγώ /που θα πω τ' όμορφο μυστικό/ της πεταλούδας;

(182)

A memorial crumb ένα αναμνηστικό ψίχουλο

(187)

Butterflies "that bloom" - πεταλούδες, που ανθίζουν

Απόδοση Γ.Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

EMILY DICKINSON - FRAGMENTA (2)

(121)

Για κάθε εκστατική στιγμή

πρέπει να πληρώσουμε ένα φόβο

σε γνωστή και τρομερήν αναλογία

με την έκσταση.

Για κάθε αγαπημένην ώρα -

σκληρή ελεημοσύνη ετών -

πικρά κερδισμένες δεκάρες

και κάσες γεμάτες με δάκρια

(128)

Γράψτε μου πόσες νότες υπάρχουν

στην έκσταση του μικρού κορυδαλλού

ανάμεσα στους έκπληκτους κλώνους

(130)

And softly to the altered air

horries a timid leaf

Κι απαλά στο γέρικον αγέρα

τρέμει ένα φοβισμένο φύλλο

(141)

Sparrows, unnoticed by the Father -

Lambs for whom time had not a fold

Σπουργίτια, που δεν πρόσεξε ο Πατέρας,

Αμνοί, που ο χρόνος τους δεν είχε μια πτυχή

(163)

My little gypsy being

η μικρή μου γύφτισσα ύπαρξη

Απόδοση Γ.Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

EMILY DICKINSON - FRAGMENTA

1. Behind me - dips Eternity

before me - immortality

myself -the Term between (721)

Πίσω μου - βουλιάζει η Αιωνιότητα

μπροστά μου - η Αθανασία

εγώ - το σύνορο μεταξύ τους

2. Too near to God - to pray

too near to Heaven - to fear (716)

Πολύ κοντά στο Θεό για να προσευχηθεί

πολύ κοντά στον ουρανό για να φοβάται

3. Remorse is cureless - the Disease

not even God - can heal-

...The Adequate of Hell (744)

Η τύψη είναι αθεράπευτη - η Αρρώστια

που ούτε ο Θεός μπορεί να γιατρέψει

...το ισοδύναμο της Κόλασης

4. To wait an hour is long

If love be just beyond

To wait Eternity is short

If love reward the End (781)

Να περιμένεις μιαν ώρα είναι πολύ

αν η Αγάπη έχει πιά περάσει -

να περιμένεις αιώνια είναι λίγο

αν η Αγάπη το τέλος ανταμοίβει

Απόδοση στα Ελληνικά Γ.Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

ΕΠΙΤΑΦΙΟ - WALTER RALEIGH

Even such is time, which takes in trust
Our youth, our joys, and all we have,
And pays us but with age and dust,
Who in the dark and silent grave
When we have wandered all our ways
Shuts up the story of our days,
And from which earth, and grave, and dust
The Lord will raise me up, I trust.

WALTER RALEIGH (1552-1618)

Κι αν τέτοιος είν' ο Χρόνος, που υποθηκεύει,
τη νιότη, τις χαρές μας, κι όλα όσα έχουμε,
και μ' ηλικία και σκόνη μας πληρώνει,
που μες στο σκοτεινό και σιωπηλό μνήμα
κλέινει την ιστορία των ημερών μας,
όταν όλους τους δρόμους μας έχουμε βαδίσει ,
κι απ' όποια γή και τάφο ή σκόνη
ο Κύριος- πιστεύω - θ' μ' αναστήσει.

(Απόδοση ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ)

Ο ΒΑΛΤΑΣΑΡ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ

1459

Belshazzar had a Letter-
He never had but one-
Belshazzar’s Correspondence
Concluded and begun
In that immortal Copy.
The Conscience of us all
Can read without its Glasses
On Revelation’ s Wall –

Ο Βαλτάσαρ είχε ένα γράμμα –
Δεν είχε παρά μόνον ένα –
Η αλληλογραφία του Βαλτάσαρ
άρχισε και τέλειωσε
σε κείνη την αθάνατη γραφή.
Η Συνείδηση όλων μας
μπορεί να διαβάσει χωρίς τα γυαλιά της
στον τοίχο της Αποκάλυψης.

EMILY DICKINSON "The Complete Poems"

Απόδοση στα Ελληνικά Γ.Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

ΤΑ ΜΟΝΑ ΝΕΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΩ

Τα μόνα νέα που γνωρίζω

είναι καθημερινά δελτία

της αθανασίας

Τα μόνα θεάματα που βλέπω

σήμερα και αύριο,

ίσως στην αιωνιότητα.

Ο μόνος που συναντώ

ειν' ο Θεός , ο μόνος δρόμος

η ύπαρξη. Αυτή πέρασε...

Αν υπάρξουν άλλα νέα

ή θέαμα πιό θαυμαστό

θα σας το πω

EMILY DICKINSON (The only news I Know...)

απόδοση από τα Αγγλικά Γ.Κ.ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

MEIN LIED FUER EUROPA - GEORG FORESTIER

Η γριά Ευρώπη
δεν μπορεί να πεθάνει.
Κατ' απ' τα καμμένα σημάδια
το αίμα της κυλάει δυνατό,
κινείται μέσα από κανάλια,
αρτηρίες και φλέβες,
χτυπάει μέσα στα μέλη
και τα μέρη της καρδιάς,
ξεπλένει τ απορίμματα,
τις στάχτες και τα ερείπια
από εδώ, απ' το Ναγκάου,
Βάιχτσελ και Όντερ
χτυπάει βαθιά στην άκρη
της ακτής του Ατλαντικού, της Μάγχης.
-----
Η καρδιά της ονομάζεται Ρώμη.
Μιά άλλη Παρίσι,
Λονδίνο, Βερολίνο,
Χάγη, Μαδρίτη.
Η γριά Ευρώπη
έχει πολλές καρδιές,
πολλές κορώνες,
που δεν ξεθωριάζουν.
-----
Πές "Μόσχα" και στοχάσου:
Είσαι μόνος.
Πές "Νέα Υόρκη"
και θα σαι στα ξένα.
Η Σαγκάη , το Μπεναρές
είναι περιπέτειες.
Το Σίντνεϋ και το Ρίο
ένας χαιρετισμός από μακριά.
-------
Όπου τ΄όνειρό σου
κι αν σε πάει
πάντα στην Αθήνα,
στη Βιέννη και τ' Όσλο
ξαναγυρίζεις.
--------
Πές μόνο "Ευρώπη"
κι αφουγκράσου την καρδιά σου.
Στον πάγο ανάμεσα και τη φωτιά
τ' Απριλιού τρεμοσβήνει τ' αγέρι.
Και πιό κοντά είναι ο ουρανός
και η γη πιό γλυκιά είναι.
Είναι στενές οι κάμαρες
αλλ' μ΄αγάπη πλέριες.
Νιώθεις πυκνά τα μνήματα
το ένα πλάι στ' άλλο.
--------
Νιώθεις σε κάθε βήμα
τους προγόνους.
Αφουγκράσου την καρδιά σου:
Η Ευρώπη δεν πεθαίνει.
Όσο την αγαπάς
δεν μπορεί να πεθάνει.

Απόδοση ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

EMILY DICKINSON A sepal, petal and a thorn

A sepal, petal and a thorn
upon a common summer's morn
a flask of dew - a bee or two-
a breeze - a caper in the trees
and I am a rose

Ένα σέπαλo, πέταλo κι έν' αγκάθι
σ' ένα τυχαίο του θέρους πρωινό
ένα φλασκί δροσιάς - μιά μέλισσα ή δυό
μιά πνοή - ένα θρόισμα στα δέντρα
κι εγώ να ' μαι ένα ρόδο.

Απόδοση Γιώργος Κ. Ανυφαντής

ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ - KARIN KIWUS

Ο κόσμος αποκοιμήθηκε
την ώρα της γέννησής σας

μόνος, με τα καθημερινά του όνειρα.
Ξυπνήστε τον ξανά,

σκληρο και γλυκό και άγριο
για μιά περιπέτεια

για μια μακριά παρτίδα πραγματικότητα,
ανίκητο στο παιγνίδι.

Karin Kiwus (1942- )
(απόδοση Γ.Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ)

ΜΑΤΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ

Η νοσταλγία μου κι ο έρωτάς μου
είναι , απόψε, στη θερμή τούτη νυχτιά,
γλυκιά σαν ευωδιά απ’ άνθη ξένα-
στη θέρμη της ζωής μας ξαγρυπνά.

Η νοσταλγία μου κι ο έρωτάς μου
κι όλη μου η τύχη κι η κακοτυχιά
σαν το βουβό τραγούδι είναι γραμμένα
στη θολή, παραμυθένια σου ματιά.

Η νοσταλγία μου κι ο έρωτάς μου
από τον κόσμο και το θόρυβο μακριά
στα σκοτεινά σου μάτια έχουνε κτίσει
βασιλικό ένα θρόνο , μυστικά .

Hermann Hesse

Απόδοση από τα Γερμανικά
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

ΤΡΙΑ ΜΕΤΡΑ ΓΗΣ ΧΩΡΙΣ ΑΣΦΑΛΤΟ

Πίσω πηγαίνετε,
στα δάση , στα βουνά,
στων παιδικών σας χρόνων
τα περβόλια!
Εκεί θρηνείστε
και μια για πάντα
στης μάνας σας την αγκαλιά
αποκοιμηθείτε
με τη ζωή που ζήσατε
αηδιασμένοι !

Αλλά δεν έχω εγώ βουνά,
που να με περιμένουν.
Η γη μου, το περβόλι μου,
άσφαλτος και της φάμπρικας αυλή.
Πέτρα και πίσσα,
τα καυσαέρια των δρόμων,
των μηχανών το ουρλιαχτό,
το στρίγγλισμα των φρένων.

Ρόδες περιστρεφόμενες
της νιότης μου τραγούδι
Ράγιες και σύρματα
του πόθου μου ταξίδια.

Των άστρων το τρεμόσβημα
πάνω από καμινάδες.
Σωροί μες σε θολά νερά
του κόσμου τα σκουπίδια.

Οι άλλοι πίσω γύρισαν.
Μα εγώ θα προχωρήσω .
Ο κόσμος είναι σπίτι μου
και μοίρα μου οι πόλεις.
Μόνο σαν θα πεθάνω εγώ
μια αξίνα θα μου δώσει
τρία μέτρα χωρίς άσφαλτο
- σα δώρο – από τη γη .


George Forestier
(μία από τις επινοημένες περσόνες που χρησιμοποίησε ως ψευδώνυμά του ο Γερμανός ποιητής Karl Emerich Kraemer 1918-1987 )

Απόδοση από τα Γερμανικά
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ