ΤΡΙΑ ΜΕΤΡΑ ΓΗΣ ΧΩΡΙΣ ΑΣΦΑΛΤΟ

Πίσω πηγαίνετε,
στα δάση , στα βουνά,
στων παιδικών σας χρόνων
τα περβόλια!
Εκεί θρηνείστε
και μια για πάντα
στης μάνας σας την αγκαλιά
αποκοιμηθείτε
με τη ζωή που ζήσατε
αηδιασμένοι !

Αλλά δεν έχω εγώ βουνά,
που να με περιμένουν.
Η γη μου, το περβόλι μου,
άσφαλτος και της φάμπρικας αυλή.
Πέτρα και πίσσα,
τα καυσαέρια των δρόμων,
των μηχανών το ουρλιαχτό,
το στρίγγλισμα των φρένων.

Ρόδες περιστρεφόμενες
της νιότης μου τραγούδι
Ράγιες και σύρματα
του πόθου μου ταξίδια.

Των άστρων το τρεμόσβημα
πάνω από καμινάδες.
Σωροί μες σε θολά νερά
του κόσμου τα σκουπίδια.

Οι άλλοι πίσω γύρισαν.
Μα εγώ θα προχωρήσω .
Ο κόσμος είναι σπίτι μου
και μοίρα μου οι πόλεις.
Μόνο σαν θα πεθάνω εγώ
μια αξίνα θα μου δώσει
τρία μέτρα χωρίς άσφαλτο
- σα δώρο – από τη γη .


George Forestier
(μία από τις επινοημένες περσόνες που χρησιμοποίησε ως ψευδώνυμά του ο Γερμανός ποιητής Karl Emerich Kraemer 1918-1987 )

Απόδοση από τα Γερμανικά
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ