Τους νόμους άλλων καιρών
ακολουθώντας,
στερημένος από φως ,
με το φιλί της βροχής
στα παγωμένα χείλη,
έσκαψα τα σπλάχνα μου
να βρώ την Ποίηση,
την πηγή των θαυμάτων.
Χτυπώντας πηγάδι
με την πέτρα της μνήμης,
αφουγκράστηκα
τους βόγγους των αρρώστων,
τις κραυγές της οδύνης,
τους βραχνούς κρωγμούς,
τις υλακές των σκύλων,
τη φωνή του κεραυνού
στη δίνη των ανέμων,
τους ήχους των σημάντρων
τις πένθιμες καμπάνες,
τα μουγκρητά των μηχανών,
το στρίγγλισμα των φρένων,
τη θορυβώθη μέθη
και τέλος – κοντά στα χαράματα-
το λάλημα του πετεινού
λίγο πριν αρνηθώ
τον εαυτό μου.
ακολουθώντας,
στερημένος από φως ,
με το φιλί της βροχής
στα παγωμένα χείλη,
έσκαψα τα σπλάχνα μου
να βρώ την Ποίηση,
την πηγή των θαυμάτων.
Χτυπώντας πηγάδι
με την πέτρα της μνήμης,
αφουγκράστηκα
τους βόγγους των αρρώστων,
τις κραυγές της οδύνης,
τους βραχνούς κρωγμούς,
τις υλακές των σκύλων,
τη φωνή του κεραυνού
στη δίνη των ανέμων,
τους ήχους των σημάντρων
τις πένθιμες καμπάνες,
τα μουγκρητά των μηχανών,
το στρίγγλισμα των φρένων,
τη θορυβώθη μέθη
και τέλος – κοντά στα χαράματα-
το λάλημα του πετεινού
λίγο πριν αρνηθώ
τον εαυτό μου.
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ
5 comments:
κι αυτό μου θυμίζει κάτι...που μου αρέσει
αν θέλετε περάστε από τη θάλασσα,σας έχω μια αφιέρωση.
Ευχαριστώ κι απο δω Φαίδρα. Χαίρομαι που σου αρέσουν οι δοκιμές μου
weaver πολυ ωραιο αυτό το ποίημα...
το απάγγειλα πριν λιγο δυνατά
καλησπέρα
Θα ήθελα να το ακούσω με τη φωνή σου Ναταλία. Είναι πάντα μάθημα για τον ποιητή , το πως "προσλαμβάνουν" και αποδίδουν το έργο του οι άλλοι τεχνίτες του λόγου.
καποτε θα μπορουσαμε να οργανωσουμε μια ποιητικη βραδια των bloggers, στην οποια ο καθενας μας θα μπορουσε να απαγγείλει ενα αγαπημενο του ποιημα ενός αλλου blogger...
φοβερή εμπειρία...
Post a Comment