ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Μέρα μουντή. Στο δάσος έχει χιόνι,
στα κρύα κλαριά του το κοτσύφι ψάλλει.
Της άνοιξης ανάσα φοβισμένη πάλλει,
βαραίν΄η λύπη, πόθος την υψώνει.

Μικρός και σιωπηλός αργοσταλάζει
ανθών λαός: οι μενεξέδες στο παρτέρι.
Γλυκά ευωδούν. Κανένας τους δεν ξέρει
σε θάνατου γιορτή πως ευωδιάζει.

Ανθούν τα δέντρα κι από δάκρυα, τυφλά,
κι ο ουρανός γέρνει βαρύς και χαμηλός.
Οι κήποι κι όλ' οι λόφοι μοιάζουν ως
κήπος Γεθσημανή και Γολγοθά...

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

(πάνω στο ποίημα του ΗERMANN HESSE "Karfreitag")