ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ

Θάμνος και λιβάδι, δέντρο και χωράφι
στέκουν βυθισμένα σε βαθιά σιγή,
λες και το καθένα στην ψυχή του εστράφη
και βουλιάζει τώρα στ' όνειρου τη γη.

Σύννεφο που φεύγει και λαμπρό τ' αστέρι
-μοιάζουνε ταγμένα σ' άγρυπνη φρουρά-
και ψηλά , κομμένο, σαν απο μαχαίρι
το βουνό πυργώνει σκοτεινή θωριά.

Όλα παραμένουν κι έχουνε μια θέση
κι ειμ' εγώ που πάντα μόνος θα πονώ.
Του Θεού μακραίνω, που θα με καλέσει,
κι άσκοπα στη χώρα μέσα τριγυρνώ.

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ

(πάνω στο ποίημα του H. HESSE Gang Bei Nacht)