ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΠΑΚΙ ΤΟΥ ΘΡΑΝΙΟΥ

Το ίδιο όνειρο απόψε πάλι:
Κάθομαι σ’ ένα παλιό θρανίο
διανθισμένο με πρόστυχες χαραγματιές.
Ο καθηγητής ζητά να του δείξω τι έγραψα.
Θέλει να το διαβάσει για να με βαθμολογήσει.
Είμαι αρκετά καλός στα σουηδικά. Στο θρανίο βρίσκονται
δύο ποιητικές συλλογές , πολλές παρουσιάσεις βιβλίων
ακαδημαικές εκθέσεις, δύο φιλόδοξα δοκίμια,
γράμματα ημερολόγια και κασέτες με γραμμένα τραγούδια.
Ένα κρύο άρωμα από υγρή πέτρα και βρύα
με κτυπά όταν σηκώνω το καπάκι του θρανίου
για να βγάλω και να δείξω τι αξίζω.
Σπασμωδικά μαζεύομαι πάνω από το ανοιχτό θρανίο.
Βλέπω κάτω σ’ ένα παλιό ξεχασμένο πηγάδι. Μαύρο νερό.

Tommy Olofsson
«ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΟΥΗΔΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ» (απόδ. Βασ. Παπαγεωργίου)