Άσε με ρόδο της χαράς, τη δρόσο σου να πιώ
απόψε που μου γέλασε έν' αστέρι
κι ήρθε δειλό και κύλησεν από τον ουρανό
μεσ' στ' ανοιχτό μου χέρι...
Πόσον καιρό σε πρόσμενα λαχταριστά να ρθείς
καθάριο φως σε μένα
να λάμψουν απ' το φέγγος σου τα μάτια της ψυχής
τα νυσταγμένα...
Καθώς, ύστερα απο βροχή, στον κήπο τον υγρό
η βλάστηση ευωδιά και ξανανειώνει
ίδια στα φύλλα της καρδιάς μου εκύλησες νερό
και μούδιωξες την πάχνη και το χιόνι...
Τα χείλη άνοιξαν άλικα πάνω απο δυό σειρές
λευκότατα λουλούδια
κι επέρασαν οι στοχασμοί σαν αηδονιών φωνές
και στον αγέρα εχύθηκαν τραγούδια...
Άσε με, ρόδο, ολάκερη τη δρόσο σου να πιώ
τώρα που σε κρατώ στα δάχτυλά μου,
για να μου μείνει κάτι τις όταν στη γή νεκρό
θα ξεφυλλάς μαζί με τη χαρά μου...
ΜΑΡΙΑ ΦΑΛΑΓΓΑ - ΓΕΩΡΓΙΟΥ "ΕΚΛΟΓΗ" (1967)
Μαρία Φαλαγγά- Γεωργίου ( 1912-1987) .
Ποιήτρια , στο νεορομαντικό και συμβολιστικό λυρικό κλίμα του μεσοπολέμου (Άγρας, Καρυωτάκης κ.λ.π.)
Έργα : Μες στην ομίχλη (1937) - Γυμνή ψυχή (1952) - Αναπόληση (1967) - Εκλογή (1967) Της ζωής και του θανάτου (1978) - Ποιήματα (1978) κ.α.
3 comments:
Ευχαριστούμε! Πολύ σ' ευχαριστούμε!
Πόσο αέρινη και ντελικάτη γραφή! Βγάζει τέτοια ευαισθησία, που το διαβάζεις και ανησυχείς μην κάνεις κάτι και σου μαραθεί αυτό το πολύτιμο ρόδο...
Δεν την ήξερα καν Γιώργο. Να είσαι καλά!
Γιωργο καλημερα κι απο μενα.
Ερχομαι απο την Γητευτρια κι ομολογουμενως αισθανομαι για το ποιημα το ιδιο.Ειναι ολοδροσο και τρυφερο σαν αγριολουλουδο της ανοιξης.
Καλη Ανασταση σου ευχομαι
Ευχαριστω πολυ που περασες το ονομα μου στα links σου και μαλιστα στα αξιολογα.Το θεωρω τιμη.
Καλο βραδυ
Post a Comment