Tuesday, June 12, 2007

GUILLAUME APOLLINAIRE (1880-1918)


Εσείς οπού το στόμα σας είναι πανομοιότυπο με του Θεού
Στόμα οπού είναι η προσωποποίηση της τάξης
να είσαστε επιεικείς όταν μας συγκρίνετε
μ' αυτούς που ήταν η τελειότητα της τάξης
Εμείς που παντού ψάχνουμε για περιπέτεια
δεν είμαστε εχθροί σας
Μοχθούμε να σας χαρίσουμε περιοχές παράξενες κι απέραντες
εκεί που το μυστήριο ανθεί για κείνον που ποθεί να το θερίσει.
Υπάρχουν νέες φωτιές χρωμάτων αόρατες ως τώρα
χιλιάδες ανυπόστατα φαντάσματα
να τους δοθεί υπόσταση
Θέλουμε να εξερευνήσουμε την καλοσύνη
χώρα πελώρια που σιωπά το καθεί
Χρόνος να εξοριστεί ή να ανακληθεί απο την εξορία.
Λυπηθείτε εμάς που πολεμούμε πάντα στο μέτωπο
του απεριόριστου και του μέλλοντος
(Από το ποίημα Η ΟΜΟΡΦΗ ΚΟΚΚΙΝΟΜΑΛΛΟΥΣΑ μετ. Νίκος Σπάνιας )

1 comment:

alektor said...

Λυπηθείτε όσους κρατούν
στο 'να χέρι το νερό
και στ' άλλο τη φωτιά
και δεν ξέρουν τι να πρωτοκαταπιούν

καλημέρα