ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Το κρέπι του φθινόπωρου σκεπάζει μου τα μάκρη,
μιά μπόρα ήλιου στων δασών απλώνεται την άκρη
και το ωραίο όνειρο του θέρους τελειώνει,
σβήνουνε τ' άστρα της ζωής τα πλέον φωτεινά.

Κάποια σκιά διαβαίνει. Στα πόδια μου μπροστά
να πέσει αφήνει ένα τσαμπί κόκκινες ρόγες.
Στέκομαι, την κοιτάζω, μέσα στα δέντρα να γυρνά
και κρύος αγέρας με φυσά, χαιρετισμός θανάτου.

RICARDA HUCH (1864-1947)
(Ελεύθερη απόδοση από τα Γερμανικά Γ.Κ.ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ)