ΒΡΑΔΙ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ

Από το λόφο σκοτεινιά μπλάβα κατηφορίζει
προς του χιονιού τη θάλασσα, θαμπά, που σιγολιώνει.
Χωρίς μορφή στα σύννεφα, σαν όνειρο που σβήνει
των δέντρων πλέουν οι κορφές, οι πεθαμένοι κλώνοι.

Μα μέσα στο μικρό χωριό και στα νωθρά σοκκάκια
όλος δροσιά και ήσυχος άνεμος σεργιανίζει.
Στους φράχτες ξεκουράζεται , σε σκοτεινά κηπάκια
και σ' όνειρα της νιότης μας άνοιξη για να γίνει.


Πάνω στο ποίημα του HERMAN HESSE "FEBRUARABEND"
(διασκευή Γ.Κ. ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ)