ΥΠΑΡΧΕΙ ... ΕΙΝΑΙ
Μέσα σ' όλους εμάς
τους άντρες,
λέω άντρες,
όχι παιδονόμους , ουδ' εμπόρους
κάπηλους ή αεροπόρους,
υπάρχει ένα ποίημα μαχαίρι
όχι στίχοι τυμπάνων πλαγιαύλων,
υπάρχει ένα ποίημα μονάχα
υπάρχει
κι είναι μια φονική γροθιά
ένας πυρσός που σκοτώνει
είναι ο χτύπος του ροπάλου στην κλειστή πόρτα
το φτύσιμο στο κέντρον ακριβώς του στόχου
η ηφαιστειώδης οργή μες στα δεσμά,
το παραλήρημα στο ανονόμαστο εμπόδιο,
το πήδημα έξω απο το χάος
στο αιώνιο δίχως φωνή κενό
αυτό' ναι
ή είναι η γροθιά που περνά το όριο
και βυθίζεται στην τυφλήν, βουβήν αιωνιότητα,
που δεν αποκρίνεται κανέναν ήχο,
η τρομερή θύελλα του τίποτε
μπροστά στην καταραμένη δίψα.....
(μετάφραση Αρης Δικταίος)
1 comment:
Τέτοιους στίχους θέλουμε...
Την καλησπέρα μου
Βολκώφ
Post a Comment