Tuesday, February 20, 2007

MARCEL THIRY (1897-1977)








Δεν έχουμε όλοι μας λοιπόν τα ίδια ολοκαυτώματα,
δεν αφήσαμε πίσω μας τα ίδια κατεστραμμένα πεδία μάχης;
Δεν είχαμε , καθένας μας, τα δάση των ημερών μας,
τα μεγάλα παρθενικά κινήματά μας, πάνω στα χρόνια μιάς ζωής,
για ν' αρχίσει το έργο σ' αυτό το δάσος του Χρόνου;'
Και πείτε μου, τι το κάνατε,
και τι το κάναμε, άν όχι αυτές τις ερημωμένες ξέρες,
το παρελθόν μας, το πιό τελεσίδικα ξερό,
πιό ερημωμένο κι απο ξεκλαδισμένο κούτσουρο;

Από το "ΠΡΟΖΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΔΑΣΩΝ"
(μετάφραση Άρη Δικταίου)

1 comment:

Natalia said...

Ο ποιητής των ταξιδιών! Που μας κάνει κι εμάς να νιώθουμε την δυνατή παρουσία της Μοίρας γύρω μας....
Θα δεχθείτε την πρόσκληση που έχω για σας στο blog μου? Ελάτε να δείτε!