....νεκροί που δεν τους πρόλαβε η λύσσα των δευτερολέπτων
εκείνη που σκαρώνει τη διάρκεια, τους μήνες και τα χρόνια,
η τρομερή φαγέδαινα, η κουτσομύτα πλάνη
που δίχως έναστρα φτερά, δίχως μικρόβια
τρώει και τρώει την ανυπαρξία....
(από το ποίημα Γιά χρόνο μονάχα εκλιπαρούσα)
Ο τρόπος που μπαινοβγαίνουμε στις εποχές
και η τεράστια πόα της μοίρας
είναι ο χρόνος
Αχ να τρωγα το φώς! να μην έβλεπα
τα σταυρωτά σίδερα στα ρολόγια...
ο χρόνος είναι ακόμα θάλεγα
βρεγμένη θρυαλλίδα μεσ' στην κόλαση
λεπταίνει ο χρόνος, εξοντώνει η πικρή πολύφυλλη απουσία
τα δευτερόλεπτα στα τέρματα των αριθμών ωσάν μικρόβια
η καταφρόνια της αιωνιότητας
από μόνη της οδηγεί στο πράγματι Αιώνιο
Παρωδία της άχραντης διάρκειας ο χρόνος
κορσέδες τα δευτερόλεπτα
κάθε στιγμή της χαστουκίζει τα ρολόγια
καταρρέουν ελατήρια , ο καιρός παξιμάδια και βίδες
Τύχη και τούτη να βλέπεις το θάνατο στα ρολόγια
Δεν ξέρεις από έλευση ζωής
κάπηλε χτηματία του χρόνου
δεν ξέρεις αριθμοσύνη
...κάπνιζα τις συλλαβές σκοτώνοντας
ζωύφια- δευτερόλεπτα
Αποσπάσματα για το χρόνο -από ποιήματα του Νίκου Καρούζου
No comments:
Post a Comment